Reismee mensen, ik heb er voor gekozen om naar huis te gaan. Ben het een beetje zat aan het worden. Al dat gereis enzo.. of toch niet

Vanuit Singapore ben ik weer terug naar Indonesië gegaan. Lekker eem op het strandje gezeten met mijn indo matties. Maarjah was nog niet helemaal fit dus deze dag nog rustig aan en mooi optijd naar bed. De volgende dag hebben Daniel the german guy en ikke weer gemeet en hadden we beide een scooter gehuurd. Eem broezn naar Green land beach. Dit ligt bijna helemaal in het zuiden van Bali. Super mooi strandje met mooie golven en mooi tripje om er te komen. En als het dan ook nog harstikke mooi weer is dan vind ik het echt helemaal mooi hoor!

Toen we terug kwamen maakten we ons klaar voor onze (nu echt) laatste avondje samen en gingen we naar skygarden. Hier mooi optijd heen, 115k rupiah betalen (dat is zo'n €8,- euro), en de hele avond lekker onbeperkt eten en drinken. Hehe. Niceyyy!

Daniel is de volgende dag dus weer richting huis gegaan. Ik ben in de avond met een shuttle busje naar Banyuwangy gegaan. Dit ligt op het eiland Java, vlakbij de Ijen vulkaan. Maarjah, we moesten daar eerst nog heen natuurlijk..

Busje was er iets na 21:00 uur. Ze pikten mij als eerste op. Dacht mooi lekker rustig ja. Maar we gingen hier nog ff langs en daar nog ff langs. Inmiddels kon ik m'n kontje niet meer keren en was het na 23:00 dat we die kant van Java op gingen met een propvolle bus en niemand dat ook maar een klein beetje Engels kon spreken. Het verkeer was in het begin opzich wel druk, maar niet bizar druk. Totdat we na 4 uur rijden (rond 03:00 uur in de nacht) de rij van de ferry naderden. Ik keek mijn ogen uit. Weg was mijn slaap. Niet dat ik in dat busje al lekker kon slapen, maar toch. We reden op een éénbaansweg. Dat werd op den duur twee rijen. Dat was al krap aan vond ik. Toen bedacht onze taxi chauffeur laat ik deze twee stilstaande banen vol met toeterende auto's en vrachtwagens maar even inhalen aan de rechter kant (de baan van onze tegenliggers). En vervolgens zie je aan de andere kant van de stilstaande twee banen ook nog auto's voorbij broezn .... nja ik kan zo nog wel even doorgaan, maar al met al onze beste man de buschauffeur heeft ongeveer honderden, als het niet meer is, auto's ingehaald die netjes aan het wachten waren op dezelfde ferry's, ik zat met grote ogen te kijken terwijl iedereen in het busje het helemaal prachtig vond en zaten wij ongeveer na 1.5 uur chaos op de veul te volle boot naar Java! Wat ook een erg mooie en interessante ervaring was.

Uiteindelijk na een reis van negen uur werd ik afgezet bij mijn homestay in Banyuwangy. Gelukkig kreeg ik direct een kamer aangewezen en kon ik wat slaap inhalen.

Later op de dag heb ik mij aangemeld voor de tour naar Ijen vulkaan. Deze vulkaan stond vanaf het begin al op mijn bucketlijst van Indonesië. We begonnen midden in de nacht om 00:30 uur. Hadden een groepje van vier personen. Whoopwhoop mijn wandelpatta's eindelijk weer aan. Met een 4x4 auto reden we de berg op. Beetje broezn jaaa.

Toen we de parkeerplaats aankwamen begon onze wandel route. In het begin was het ongelofelijk steil. Je zag dan ook de hele route indo's langs de kant puffen en hijgen. Niks wenttttt!

We kwamen na een klim en klouter tocht als eerst aan bij het blauwe vuur. Super vet. Je zag onderweg ook zwavelsdragers naar boven lopen. Zeker weten het zwaarste beroep dat er bestaat. Ik vond dit heel indrukwekkend om te zien. Deze mensen hebben rond de 70 kilo op hun nek en zo lopen ze naar boven. Stapje voor stapje langs de smalle en glibberige paden.

Na het blauwe vuur gezien te hebben kwamen we aan bij de werkplaats van de zwafeldragers. Echt ongelofelijk in wat voor werk omstandigheden zij werken. En dan spreek je een jonge zwaveldrager die net zo oud is als ikzelf..

Als laatst zijn we naar de top van de Ijen geklommen om daar de sunrise te bekijken. Helaas werd het op het moment dat we boven stonden en de zon op kwam bulten mistig. Beetje jammer! Maar ondanks dat heb ik genoten van alles wat ik heb gezien. Ik vond het bijzonder.

Na deze mooie ervaring stond de Bromo in mijn planningsss. Daar heb ik dan ook nog wat familie wonen. Dit keer familie van oma haar kant, namelijk Evi en Anita. Hun hebben een hotel vlakbij Bromo en kon ik bij hun een paar dagen verblijven. Wat een verwennerij weer. Niceyyy!! Ben met een lokale bus van Banyuwangy naar Probolinggo gegaan. Dit duurde maar liefst 8.5 uur. Af en toe kwam er een indo dat met gitaartje muziek ging spelen of mensen die wat wilde verkopen door de bus lopen. Ik vond het harstikke mooi!

Bij aankomst in Probolinggo stonden Evi en Anita al op mij te wachten en werd ik warm ontvangen. Ik heb hier echt een super tijd gehad!

Had een eigen kamer met tweepersoons bedje en als ik mijn kamer uitstapte had ik een prachtig uitzicht. Ik kreeg elke dag super lekker eten hehe en ik kreeg vervoer naar alles wat ik wilde zien. Samen met Bayu ging ik op pad naar het Bromo Seruni point dit was super vet en ik werd door Angga naar een waterval gebracht dat Medekeripure heet. Deze waterval leek midden in de jungle te liggen. Toen we er waren kreeg ik een gids aangewezen. Eem op pad met de beste man. Eerst op de brommert en toen nog 2 km lopen. Heb nog slippers moeten kopen daar, want om bij deze waterval te komen moest je door het water heen banjeren. Het was weer een mooi avontuurtje zegmaar. Dat was dag 112!

Dag 113 heb ik de Bromo tour gedaan. Om 03:30 in de nacht werd ik opgehaald door Dannu mijn gids met zijn motor. Wij Broezn naar het hoogste punt van Bromo, genaamd Penanjakan. Hier gingen wij de zonsopgang bekijken. Wij waren er nog niet alleen. Bulten veul andere mensen.

Brr was wel frisjes! Dit was ook de eerste keer dat ik mijn koltruitje, dikke trui + mijn jacket aan had. En mijn handschoenen heb ik ook nog aan gehad. Heb ik ze toch niet voor niks mee genomen voelde net Nederland. Was wel weer een keertje fijn opzich.

We zijn daarna mooi voor de drukte aan naar de Bromo krater gegaan. Door de dessert heen broezn op motor. Vanaf de parkeerplaats was het ongeveer nog 20 minuten lopen. Ik had de hele krater voor mezelf omdat we optijd heen gingen. Heerlijk genoten van de rust en de uitzicht vanaf de top van de Bromo vulkaan. Heel vet! Op de terug weg wilde een chinese vrouw met me op de foto. Ik dacht leeukkk. Vergat alleen dat ze haar hele dorp had meegenomen... toen begon de fotoshoot. Als laatst zijn we naar de Savana gegaan waar de Teletubies rondliepen. Heel bizar, maar vond het wel grappig. Heb ze nog eem laten poseren. Ik heb ook weer genoten van deze fantastische Bromo tour!

Dit was helaas ook alweer mijn laatste dag in Bromo, bij Evi en Anita. De volgende dag ben ik naar het station in Probolinggo gebracht door Evi en Anggo en heb ik de 06:50 uur trein gepakt richting Yogyakarta. Op bezoek bij het andere broertje van opa, Bennie. Het was een super tijd in Bromo. Ik kon niet beter wensen! Ik bedank Evi en Anita nogmaals hiervoor.

Na zeven uur in de trein arriveerde ik op het station Yogyakarta. Midden het centrum. Hier werd ik opgepikt door Uray, de schoonzoon van Bennie. Een half uurtje met de auto en we waren bij het huis van Bennie in Borobudur, Magelang. Hier ook weer een warm welkom! De mooie dingen blijven maar op mijn pad komen :)

De eerste dag in Borobudur heb ik rustig aan gedaan en bijgekomen van de afgelopen weken wat best druk was met heen en weer reizen. Ook hier word ik verwent met lekkah ontbijtje, lekkah lunch en lekkah avond eten. Heerlijk Indonesisch eten, ik krijg er maar niet genoeg van. Ik wil meer!!!

Samen met Uray ben ik een beetje wezen touren rond Borobudur. Even wat van de omgeving zien. Altijd leuk natuurlijk! We hebben een aantal tempels bezocht, tussen de weilanden en landwerkers gereden en andere mooie plekken bezocht. Gewoon lekker beetje rond getourd met het gevoel dat je alle tijd van de wereld hebt. Het gevoel waar ik me goed bij voel. Heerlijk!

Wat ook in mijn planning stond vanaf het begin van mijn trip is Karimunjawa, het verborgen schat van Indonesië. Dit eiland omringd door zevenentwintig kleine eilanden (de meeste daarvan onbewoond) ligt zo'n 120km boven het centrum van Java. Ik heb opgezocht hoe ik er het best kon komen. Met booootjeeee vanaf Jepara. Dit heb ik dan gedaan. Ik heb mijn grote backpack in Borobudur bij Bennie gelaten en met mijn kleine tas op pad gegaan. Lekker vier dagen op eilandje in the middle of nowhere. Jaja daar komt ie weer.. Ik vind het moooi!

Ik bespaar jullie hoe ik er gekomen ben. Al dat gelul over hoe ik ergens kom iig met bootje vanaf Jepara. We waren mooi optijd aangekomen op het verborgen schat van Indonesië, Karimunjawa. Het eerste wat ik heb gedaan is een scooter huren en het eiland rond gebroezttt. Je ziet hier de mensen een rustig leven hebben, super mooie stranden en weinig toeristen. In één woord: superchilllll

De tweede dag ben ik wezen duiken. We gingen op bootje met ongeveer vijftien mensen. Ik was de enige die ging duiken en de rest ging snorkelen. Onderweg ging bootje nog lek.. en werden we gelukkig gered door een andere boot dat toevallig langs kwam varen en ons naar de kant kon slepen. Het kon dus ook heel anders aflopen. Nja toe maar. Weer een mooi verhaal om te vertellen voor thuis.

Gisteren was het super mooi weer, dus tijd voor een strand dagje. Met twee andere dutch guys heb ik een mooi strandje opgezocht en daar de hele dag beetje rondgehangen. Het is zo rustig op het eiland dat wij het strand voor ons alleen hadden. Heerlijk wel! En in de avond zijn we naar een random vissersboot gegaan en bij hun een dikke vis van vijf kilo gekocht na stevig onderhandelen hehe. In de avond op de bbq gegooid en zeer genoten van ons bourgondisch diner. Ik zeg Goood lifeeee!

Vandaag was alweer de laatste dag van week 17 en dus was het tijd om dit verhaal(tje) te schrijven, zodat jullie allen weer op de hoogte zijn van wat ik allemaal uit spook aan de andere kant van de wereld. Ik hoop dat jullie weer genoten hebben van mijn avonturen :) we zien elkaar volgende week weer terug. Dan zit ik, als alles goed verloopt, op de komodo Island! Ik kijk hier erg naar uit. Groetjessss