Week 15/16/17

Reismee mensen, ik heb er voor gekozen om naar huis te gaan. Ben het een beetje zat aan het worden. Al dat gereis enzo.. of toch niet

Vanuit Singapore ben ik weer terug naar Indonesië gegaan. Lekker eem op het strandje gezeten met mijn indo matties. Maarjah was nog niet helemaal fit dus deze dag nog rustig aan en mooi optijd naar bed. De volgende dag hebben Daniel the german guy en ikke weer gemeet en hadden we beide een scooter gehuurd. Eem broezn naar Green land beach. Dit ligt bijna helemaal in het zuiden van Bali. Super mooi strandje met mooie golven en mooi tripje om er te komen. En als het dan ook nog harstikke mooi weer is dan vind ik het echt helemaal mooi hoor!

Toen we terug kwamen maakten we ons klaar voor onze (nu echt) laatste avondje samen en gingen we naar skygarden. Hier mooi optijd heen, 115k rupiah betalen (dat is zo'n €8,- euro), en de hele avond lekker onbeperkt eten en drinken. Hehe. Niceyyy!

Daniel is de volgende dag dus weer richting huis gegaan. Ik ben in de avond met een shuttle busje naar Banyuwangy gegaan. Dit ligt op het eiland Java, vlakbij de Ijen vulkaan. Maarjah, we moesten daar eerst nog heen natuurlijk..

Busje was er iets na 21:00 uur. Ze pikten mij als eerste op. Dacht mooi lekker rustig ja. Maar we gingen hier nog ff langs en daar nog ff langs. Inmiddels kon ik m'n kontje niet meer keren en was het na 23:00 dat we die kant van Java op gingen met een propvolle bus en niemand dat ook maar een klein beetje Engels kon spreken. Het verkeer was in het begin opzich wel druk, maar niet bizar druk. Totdat we na 4 uur rijden (rond 03:00 uur in de nacht) de rij van de ferry naderden. Ik keek mijn ogen uit. Weg was mijn slaap. Niet dat ik in dat busje al lekker kon slapen, maar toch. We reden op een éénbaansweg. Dat werd op den duur twee rijen. Dat was al krap aan vond ik. Toen bedacht onze taxi chauffeur laat ik deze twee stilstaande banen vol met toeterende auto's en vrachtwagens maar even inhalen aan de rechter kant (de baan van onze tegenliggers). En vervolgens zie je aan de andere kant van de stilstaande twee banen ook nog auto's voorbij broezn .... nja ik kan zo nog wel even doorgaan, maar al met al onze beste man de buschauffeur heeft ongeveer honderden, als het niet meer is, auto's ingehaald die netjes aan het wachten waren op dezelfde ferry's, ik zat met grote ogen te kijken terwijl iedereen in het busje het helemaal prachtig vond en zaten wij ongeveer na 1.5 uur chaos op de veul te volle boot naar Java! Wat ook een erg mooie en interessante ervaring was.

Uiteindelijk na een reis van negen uur werd ik afgezet bij mijn homestay in Banyuwangy. Gelukkig kreeg ik direct een kamer aangewezen en kon ik wat slaap inhalen.

Later op de dag heb ik mij aangemeld voor de tour naar Ijen vulkaan. Deze vulkaan stond vanaf het begin al op mijn bucketlijst van Indonesië. We begonnen midden in de nacht om 00:30 uur. Hadden een groepje van vier personen. Whoopwhoop mijn wandelpatta's eindelijk weer aan. Met een 4x4 auto reden we de berg op. Beetje broezn jaaa.

Toen we de parkeerplaats aankwamen begon onze wandel route. In het begin was het ongelofelijk steil. Je zag dan ook de hele route indo's langs de kant puffen en hijgen. Niks wenttttt!

We kwamen na een klim en klouter tocht als eerst aan bij het blauwe vuur. Super vet. Je zag onderweg ook zwavelsdragers naar boven lopen. Zeker weten het zwaarste beroep dat er bestaat. Ik vond dit heel indrukwekkend om te zien. Deze mensen hebben rond de 70 kilo op hun nek en zo lopen ze naar boven. Stapje voor stapje langs de smalle en glibberige paden.

Na het blauwe vuur gezien te hebben kwamen we aan bij de werkplaats van de zwafeldragers. Echt ongelofelijk in wat voor werk omstandigheden zij werken. En dan spreek je een jonge zwaveldrager die net zo oud is als ikzelf..

Als laatst zijn we naar de top van de Ijen geklommen om daar de sunrise te bekijken. Helaas werd het op het moment dat we boven stonden en de zon op kwam bulten mistig. Beetje jammer! Maar ondanks dat heb ik genoten van alles wat ik heb gezien. Ik vond het bijzonder.

Na deze mooie ervaring stond de Bromo in mijn planningsss. Daar heb ik dan ook nog wat familie wonen. Dit keer familie van oma haar kant, namelijk Evi en Anita. Hun hebben een hotel vlakbij Bromo en kon ik bij hun een paar dagen verblijven. Wat een verwennerij weer. Niceyyy!! Ben met een lokale bus van Banyuwangy naar Probolinggo gegaan. Dit duurde maar liefst 8.5 uur. Af en toe kwam er een indo dat met gitaartje muziek ging spelen of mensen die wat wilde verkopen door de bus lopen. Ik vond het harstikke mooi!

Bij aankomst in Probolinggo stonden Evi en Anita al op mij te wachten en werd ik warm ontvangen. Ik heb hier echt een super tijd gehad!

Had een eigen kamer met tweepersoons bedje en als ik mijn kamer uitstapte had ik een prachtig uitzicht. Ik kreeg elke dag super lekker eten hehe en ik kreeg vervoer naar alles wat ik wilde zien. Samen met Bayu ging ik op pad naar het Bromo Seruni point dit was super vet en ik werd door Angga naar een waterval gebracht dat Medekeripure heet. Deze waterval leek midden in de jungle te liggen. Toen we er waren kreeg ik een gids aangewezen. Eem op pad met de beste man. Eerst op de brommert en toen nog 2 km lopen. Heb nog slippers moeten kopen daar, want om bij deze waterval te komen moest je door het water heen banjeren. Het was weer een mooi avontuurtje zegmaar. Dat was dag 112!

Dag 113 heb ik de Bromo tour gedaan. Om 03:30 in de nacht werd ik opgehaald door Dannu mijn gids met zijn motor. Wij Broezn naar het hoogste punt van Bromo, genaamd Penanjakan. Hier gingen wij de zonsopgang bekijken. Wij waren er nog niet alleen. Bulten veul andere mensen.

Brr was wel frisjes! Dit was ook de eerste keer dat ik mijn koltruitje, dikke trui + mijn jacket aan had. En mijn handschoenen heb ik ook nog aan gehad. Heb ik ze toch niet voor niks mee genomen voelde net Nederland. Was wel weer een keertje fijn opzich.

We zijn daarna mooi voor de drukte aan naar de Bromo krater gegaan. Door de dessert heen broezn op motor. Vanaf de parkeerplaats was het ongeveer nog 20 minuten lopen. Ik had de hele krater voor mezelf omdat we optijd heen gingen. Heerlijk genoten van de rust en de uitzicht vanaf de top van de Bromo vulkaan. Heel vet! Op de terug weg wilde een chinese vrouw met me op de foto. Ik dacht leeukkk. Vergat alleen dat ze haar hele dorp had meegenomen... toen begon de fotoshoot. Als laatst zijn we naar de Savana gegaan waar de Teletubies rondliepen. Heel bizar, maar vond het wel grappig. Heb ze nog eem laten poseren. Ik heb ook weer genoten van deze fantastische Bromo tour!

Dit was helaas ook alweer mijn laatste dag in Bromo, bij Evi en Anita. De volgende dag ben ik naar het station in Probolinggo gebracht door Evi en Anggo en heb ik de 06:50 uur trein gepakt richting Yogyakarta. Op bezoek bij het andere broertje van opa, Bennie. Het was een super tijd in Bromo. Ik kon niet beter wensen! Ik bedank Evi en Anita nogmaals hiervoor.

Na zeven uur in de trein arriveerde ik op het station Yogyakarta. Midden het centrum. Hier werd ik opgepikt door Uray, de schoonzoon van Bennie. Een half uurtje met de auto en we waren bij het huis van Bennie in Borobudur, Magelang. Hier ook weer een warm welkom! De mooie dingen blijven maar op mijn pad komen :)

De eerste dag in Borobudur heb ik rustig aan gedaan en bijgekomen van de afgelopen weken wat best druk was met heen en weer reizen. Ook hier word ik verwent met lekkah ontbijtje, lekkah lunch en lekkah avond eten. Heerlijk Indonesisch eten, ik krijg er maar niet genoeg van. Ik wil meer!!!

Samen met Uray ben ik een beetje wezen touren rond Borobudur. Even wat van de omgeving zien. Altijd leuk natuurlijk! We hebben een aantal tempels bezocht, tussen de weilanden en landwerkers gereden en andere mooie plekken bezocht. Gewoon lekker beetje rond getourd met het gevoel dat je alle tijd van de wereld hebt. Het gevoel waar ik me goed bij voel. Heerlijk!

Wat ook in mijn planning stond vanaf het begin van mijn trip is Karimunjawa, het verborgen schat van Indonesië. Dit eiland omringd door zevenentwintig kleine eilanden (de meeste daarvan onbewoond) ligt zo'n 120km boven het centrum van Java. Ik heb opgezocht hoe ik er het best kon komen. Met booootjeeee vanaf Jepara. Dit heb ik dan gedaan. Ik heb mijn grote backpack in Borobudur bij Bennie gelaten en met mijn kleine tas op pad gegaan. Lekker vier dagen op eilandje in the middle of nowhere. Jaja daar komt ie weer.. Ik vind het moooi!

Ik bespaar jullie hoe ik er gekomen ben. Al dat gelul over hoe ik ergens kom iig met bootje vanaf Jepara. We waren mooi optijd aangekomen op het verborgen schat van Indonesië, Karimunjawa. Het eerste wat ik heb gedaan is een scooter huren en het eiland rond gebroezttt. Je ziet hier de mensen een rustig leven hebben, super mooie stranden en weinig toeristen. In één woord: superchilllll

De tweede dag ben ik wezen duiken. We gingen op bootje met ongeveer vijftien mensen. Ik was de enige die ging duiken en de rest ging snorkelen. Onderweg ging bootje nog lek.. en werden we gelukkig gered door een andere boot dat toevallig langs kwam varen en ons naar de kant kon slepen. Het kon dus ook heel anders aflopen. Nja toe maar. Weer een mooi verhaal om te vertellen voor thuis.

Gisteren was het super mooi weer, dus tijd voor een strand dagje. Met twee andere dutch guys heb ik een mooi strandje opgezocht en daar de hele dag beetje rondgehangen. Het is zo rustig op het eiland dat wij het strand voor ons alleen hadden. Heerlijk wel! En in de avond zijn we naar een random vissersboot gegaan en bij hun een dikke vis van vijf kilo gekocht na stevig onderhandelen hehe. In de avond op de bbq gegooid en zeer genoten van ons bourgondisch diner. Ik zeg Goood lifeeee!

Vandaag was alweer de laatste dag van week 17 en dus was het tijd om dit verhaal(tje) te schrijven, zodat jullie allen weer op de hoogte zijn van wat ik allemaal uit spook aan de andere kant van de wereld. Ik hoop dat jullie weer genoten hebben van mijn avonturen :) we zien elkaar volgende week weer terug. Dan zit ik, als alles goed verloopt, op de komodo Island! Ik kijk hier erg naar uit. Groetjessss

Week 14

Reismee mensen, week 14 is alweer voor bij. Het lijkt sneller en sneller te gaan. Na het eiland avontuur zijn we terug naar Kuta gegaan, konden we weer lekker op het strand zitten en naar bekende restaurantjes gaan. Heerlijk. 

Dag 97, op 23 feb, hebben daniel en ik samen een chauffeur gefixt voor een dagtrip en zijn we vroeg begonnen met onze dag. We werden stipt om 08:00 uur opgehaald bij ons hotel. Ik vind het mooi. Onze dag begon met een traditionele Indonesische dans. Dit duurde een uurtje ongeveer. Het was een soort toneelstukje en dans gemixt. Wat moet ik er van zeggen. Wij vonden het iig een bijzonder gebeuren haha   je moet het zien als een toneelstukje van kinderen van de basisschool, maar dan door grote en mini indo's uitgevoerd. Ik heb iig wel veel gelachen! 

Na deze dans bracht onze chauffeur ons naar een prachtige plek. Het was een heel groot park waar je rond kon lopen. We werden warm ontvangen en kregen direct een privé guide toegewezen. Zij gaf ons de keuze om eerst het park in te gaan of eerst te genieten kopie loewak of civetkoffie ook wel genoemd. Dit is één van de duurste koffiesoorten ter wereld(in Indo maar 5 euro). De hoge prijs wordt niet veroorzaakt doordat de gebruikte koffiebessen zelf zo zeldzaam zijn, maar door het zeer speciale productieproces.

Dit heb ik even van het internet geplukt voor jullie:

De koffiebes wordt verbouwd op plantages. Hier wordt deze gegeten door de loewak, een civetkatachtige. Het vruchtvlees wordt verteerd, maar de pit blijft intact en passeert het maag-darmkanaal. De pitten worden hierna teruggevonden in de ontlasting van de loewak. Ze worden gewassen en gedroogd en vervolgens van hun schil ontdaan. Hierna worden ze licht geroosterd. De aminozuren die tijdens het fermentatieproces zijn vrijgekomen werken tijdens het roosteren in op de pitten en zorgen voor de bijzondere smaak.

Ja ja, dat hebben we dus eerst gedaan en het was bulten lekkahhhh! Weer iets om van mijn bucketlijstje af te strepen   

Na het overheerlijke bakkie leuuttt zijn we het park ingehuppeld. Super vet zag het er allemaal uit. Je had een aantal van die grote schommels waar mensen dan in konden zitten en lekker konden schommelen en ondertussen een vette dikke fotoshoot hadden. Wij hebben dat niet gedaan, maar zag er wel vet uit. Daniel en ik zijn de uitkijktoren eem ingeklommen wat opzich best wel lastig was met een trappetje dat los hing. Voor mij als echte dakdekker was het natuurlijk appeltje eitje. Voor hetere vuren gestaan dan een los trappetje. Bij Daniel zag het er wel grappig uit iig hehe. Gelukkig leest hij deze blog niet   

Er waren ook nog mensen in het park hard aan het werk. Natuurlijk ook nog eem op de foto gezet. Een paar indo's waren dik een tunnel aan het hakken en andere indo's waren zonder beveiliging en met blote voeten een aantal meters in de licht aan het werk om iets te bouwen. Het kan hier allemaal! En natuurlijk namen wij het werk ook even over zoals je kan zien op de foto's.

We hebben als laatst nog een aantal tempels bezocht. Dit was ook erg leuk om te zien. Jurkje aan en goannn! Na de tour zijn we in Ubud gebleven en hebben we daar een hostel geboekt voor 4 nachten.

Ubud is een super mooie plek in het centrum van Bali. Je kunt er van alles doen, zoals een kookcursus, yoga lessen, zilversmit spelen en zelf een eigen ring maken of iets van houtwerk maken. Van alles wat dus. En natuurlijk ongelofelijk veel winkeltjes en eetgelegen!!

Wij hebben nog een scooter gehuurd en zijn we zelf een beetje op pad gegaan. Naar rijstvelden en een mooie waterval. Daniel is na twee dagen ergens anders heen gegaan en bleef ik in Ubud. Ik ben op een avond nog met een indo naar een aantal barretjes geweest en daar gepoold met twee Nederlanders. Het was allemaal weer een gezellige boel.

Omdat mij holiday visum ten einde was moest ik het land helaas even verlaten. Ik kan namelijk maximaal 30 dagen blijven met dit visum. Dan toch even lekker paar dagen naar Singapore joh! Voor drie nachten een mooi hotelletje geboekt met alles der op en der aan. Omdat het kan! 

De tijden waren helaas niet heel gunstig voor mij. Ik kon de 28ste pas rond 15:00 uur inchecken in het hotel en ik arriveerde de nacht van 27 of 28 om 01:30 op het vliegveld in Singapore. Ik heb toen een aantal uurtjes op de grond moeten slapen. Opzich maakt me dat vrij weinig uit. Maar helaas werd ik ongelofelijk ziek. Ik had last van mij keel, had koorts, voelde me zwak etc. Dus het was iets minder prettig dan normaal. Rond 08:30 taxi gepakt naar het hotel en moest ik idd nog wachten met inchecken. Dokter geprobeerd op te zoeken met alle energie dat ik nog had. Helaas niet gevonden, want het leek allemaal heel vaag of ik moest twee uur wachten of dokter was op vakantie of ze wisten het niet. Heb ik weer hehe. Mrjah maar terug naar hotel. Gelukkig waren de mensen van het hotel zo aardig om voor mij een uitzondering te maken en kon ik eerder inchecken. Rond uurtje of 1 en heb ik de eerste dag in Singapore noodgedwongen ziek in bed gelegen en kon ik heulemaal niksss. Gelukkig is het bed super chil   hoopte dat het the next dat beter werd. Mwhuaa mwhuaa. Met wat pijnstillers op en mee in tasje ging Jordi naar Little India. Dit is een wijk of gebied in Singapore vlakbij mij hotel. Heeft zijn eigen style helemaal. Wel heel leuk om te zien. Het was er ook erg druk en daar natuurlijk eem lekker gegeten. Gelukkig was mijn eetlust er niet vandoor gegaan   in de middag mijn nodige slaap gepakt en in de avond nog even naar Chinatown geweest. Ook weer genieten geblazen. 

Vandaag voelde ik me gelukkig weer wat fitter en had ik weer meer energie. Ik ben naar het centrum van Singapore gegaan en daar rondgelopen. Van het begin van de winkelstraat Orchard Road tot Marina Bay. Ongelofelijk veel mooie dingen gezien. Ik denk dat ze hier een competitie 'wie kan het grootst en het hoogst bouwen' aan het doen zijn. Het was super gaaf om hier een dagje rond te lopen. 

Morgen ga ik weer terug naar Indonesië en heb een aantal leuke plannen in de planningsss. We zien elkaar volgende week weer! Groetjes uit Singapore.

Week 12/13

Reismeemensen, het is alweer dik twee weken geleden dat ik iets geschreven heb. Maar maak je vooral geen zorgen. Meneer is nogsteeds lekker aan het genieten.

Bij familie was het rustig en kalm. Elke ochtend baantjes trekken in het zwembad, vaste tijden voor het eten en af en toe even op brommertje toeren. Lekker zo'n vaste routine. Ook heb ik samen met Mimin en Adi een geweldige trip gemaakt naar een prachtige waterval. Een beste wel! Het was een geweldige ervaring. We gingen op scooter heen. Steile, smalle en drukke wegen, mooie dorpjes en overal super mooi uitzicht. Het was een goede tijd bij mijn familie in Singaraja.

Na het bezoek aan mijn familie ben ik weer naar Kuta gegaan. Een bus reisje van ongeveer 4.5 uur. En dat voor nog niet eens 8 euro. Poeh wat een straf, lekker zitten en genieten van alles om me heen, een praatje maken met de mensen in de bus en mijn Bahasa Indonesian tijdens de rit aan het bijschaven. Jaja beetje Indonesisch luln vind ik moooi!

Eenmaal in Kuta ben ik gaan meeten met Daniel. Een Duitse jongen die Roelof en ik in Australië hebben ontmoet tijdens onze tien daagse trip op Frazer Island. Hij zit eigenlijk in dezelfde situatie als ik, was eerst ook aan het reizen met een buddy. Na een goed gesprek en een biertje besloten we dat wij samen een reisje gingen maken. Daar moest op gedronken worden hihahooo. We hebben de keuze gemaakt om naar één van de drie Gili eilanden te gaan. We konden kiezen uit Gili Trawagan het party eiland, Gili Meno het romantische eiland en Gili Air het hippie eiland. De laatste leek ons het leukst. Dus Gili Air it was! Het hippie eiland met de Magic mushrooms en heel veel gekke maar vooral leuke en grappige indo's.

Onze boottocht vanaf de haven PadangBai naar het eiland was al leuk. Op het dek met een bintang en goed muziekje vaarden we naar Gili Air. Onderweg kwamen we nog twee bekenden tegen, the Norway guys René en Erik, die ook in dezelfde groep zaten op Frazer Island. Kleine wereld wel!

Op Gili begon een nieuw avontuurtje. De eerste twee nachten sliepen we op de camping Begadang in een twee persoons hutje. Wel grappig voor een keer, maar het was zo ontzettend warm met alleen een ventilator

De tweede dag ontmoetten wij Claura, zij werkte op het eiland. We kwamen met haar aan de praat omdat wij een duikschool zochten en zij had een vriend en die had ook een vriend en daar dan een vriend van had een duikschool. Hartstikke mooi. Ze bracht ons er direct heen. Onze eerste indruk was dikke vette prima. Nico van de duikschool 3wdive, ja die ene vriend, was duikinstructeur en vertelde ons hoe het allemaal werkte. We moesten er even over nadenken. Maar na een goede maaltijd liepen we terug en meldden we ons aan. We kregen te horen dat we de volgende dag al konden beginnen niceyyy! Die avond de coolste zonsondergang gezien met de vulkaan op de achtergrond met het licht en wolken. Super gaaf. Natuurlijk een fototje van gemaakt. Het resultaat daarvan is heel snel te zien tussen de foto's van week 12/13.

Mijn eerste duik is dan een feit. Op de verjaardag van mijn omatje en mien broeder Reggi. Wat een fantastische ervaring was dat. Ik kwam in de andere wereld terecht. Op twaalf meter diepte lekker beetje rondzwemmen en rondkieken, helder water, genieten van alle nieuwe dingen die ik voorbij zag komen en genieten van de rust. Het was één en al genieten geblazen. Het was soms lastig om een goede houding te hebben in het water. Maar voor de eerste keer ging het harstikke mooooi. De tweede duik ging al een stuk beter. Eerst natuurlijk het zwembad in om een paar duikskills te oefenen en daarna weer het open water in. Je leert jezelf beter te positioneren in het water, langs het prachtige koraal en duizenden vissen. Super vet.

Maar de laatste dag was het aller aller best! Dikke vette schildpadden, wel vijf, zes bij elkaar en bijna net zo groot als mijzelf ik vond het echt geweldig. We konden zo dichtbij komen. Kon der bijna mee gaan knuffelen zo dichtbij gewoon. En het maakte de turtles helemaal niks uit. Die gaven geen kick en gingen gewoon lekker door met chillen. En naast de turtles waren er nog zo veel andere super gave dingen te zien. Dit was iig niet mijn laatste duiksessie deze trip. Dat is één ding wat zeker is. Na de duik hadden we onze theoretische examen. Deze was een makkie voor ons. We slaagden allebei en konden onszelf echte open water divers noemen. Whoopwhoop!

Dag 92, onze één na laatste dag op Gili Air, zijn we samen met Claude naar Lombok gegaan. Daar in de haven een scooter gehuurd voor de hele dag en zijn we door Lombok heen gebroezttt. Ik vond het contrast wel heel groot. We hebben hele leuke en mooie plekken gezien, maar ook heel veel puin, ingestorte huizen en straten vol met stenenbrokken etc. Ik vond het wel heel interessant om te zien hoe ze met elkaar vol gas aan het herbouwen zijn. Harde werkers!

Op Lombok is ook zeer lekker eten wauw wauw wauw. Kn der nait genoug vn kriegn. Ook hebben we daar nog een tempel bezocht, een groot winkelcentrum en genoten van de mooie uitzichten van de bergen. Boven op de berg ook nog ff visje gegeten.

Al met al hebben we zeer genoten van Gili Air en Lombok, leuke mensen leren kennen, alleen maar lekker gegeten, mooi weer gehad en met een dive licens het eiland verlaten en terug gegaan naar Kuta.

De plannen voor de aankomende dagen zijn een dagtour in het centrum van Bali, rond Ubud. Hier kunnen we verschillende dingen zien, zoals the monkeyforest, een aantal watervallen, we kunnen rafting doen als we willen en ga zo maar deur. Na deze tour blijven we dan in Ubud om nog meer leuke dingen te doen.

Hoop dat jullie mijn blog nog met plezier lezen, want ik blijf het lekker op deze manier doen hehe. Zo zijn jullie er allemaal een beetje bij! Ik heb alweer leuke dingen bedacht wat ik kan doen de komende dagen/weken. Blijf bij me zou ik zeggen en berichtjes zijn altijd welkom! De foto's komen er zo snel mogelijk allemaal op te staan. We zien elkaar snel weer

Week 11

Reismeemensen, selamat siyang. 

Dag 73, in de avond van vrijdag 1 februari, ben ik aangekomen op Bali. Met taxi ben ik naar mijn hostel Cara Care Inn gegaan. Mijn eerste indruk was goed. Het was er schoon, netjes en het zag er super modern uit. 

De volgende dag maar gelijk eem surflesje genomen op het strand van kuta bij indo Timun. Lekker relaxen. De golven waren niet al te heftig en daarom ging het een stuk beter dan de vorige keer in NZ. Toch een aantal mooie golven gepakt    Toen ik op het strand zat, in m'n stoeltje, met een bintang pilske, met het zonnetje en allemaal super relaxte indo's om me heen voelde ik mij op me gemak en dacht ik, hier kan ik me zeker nog wel drie maanden vermaken hehe. 

In een paar dagen tijd al zoveel mensen ontmoet en bijzonder dingen gedaan. Met Yani achterop een scooter naar een beach club. Zat met grote ogen achterop de scooter. Geen idee waar ik heen ging. Het verkeer is hier chaos, gekkenwerk. Iedereen rijdt waar hij of zij wil rijden. Links, rechts of in het midden. Een indo op brommer met twee surfplanken op zijn hoofd, een heel gezin op een scooter of een hele winkel achterop. Het kan hier allemaal. Ik vind het mooi!

Heb met een paar indo's op het strand gechillt (Kuta beach). Beetje niks doen en biertjes drinken en ondertussen de indo cultuur leren van lokale mensen. Gezellig mannn. Gekke indo's.

En niet te vergeten. Elke dag hier lekker makan (eten). Makan pagi, makan siyang, makan malam! De hele dag lekker etennn.

Na vier nachten in Kuta ben ik naar Singaraja, Lovina, gegaan. Naar mijn familie. Hier woont een broer van opa, oom Arie. Onderweg kwamen we nog whitemonkeys tegen. Ik heb ze eten gegeven. Maar zo vriendelijk waren ze niet, want zag verderop aapjes achter een toerist aan rennen. Bij mij waren ze rustig.

Ik werd warm ontvangen bij oom Arie. Kreeg direct een bord met makan. Bamiiiii. Lekkahh!

Het ziet er hier bulten mooi uit. Je moet het zien als een groot erf met heel veel kleine huisje er op. Net een kleine bungelopark. En in één van die huisjes mag ik in slapen. Lekker simpel, maar heerlijk. Op zijn indonesisch. Zijn hele tuin staat vol met allerlei verschillende fruitbomen en planten. Er lopen een paar kippen en poesjes rond. Soms een hond. Van alles wat. Ik kan lekker relaxen, zwemmen en rond lopen hier. Ook kan ik ook Arie zijn brommer gebruiken als ik dat wil. 

Na zoveel jaren er over te hebben gepraat en te fantaseren hoe het in Indonesië zou zijn, fantaseren over de cultuur, over de mensen hier en over het leven in Indonesië. Ben ik hier dan eindelijk toch en geniet ik volop. Ik zeg goodlife.

We zien elkaar volgende week. Smoga hari mu baik!

Week 9/10

Reismeemensen, daar zijn we weer! Het waren weer twee super toffe weken.

Aan het begin van week 8 waren we nog bij de familie van Dam. Wij zijn één van deze dagen naar het Surfers Paradise geweest. Dit leek dan ook echt een paradijs. Er stonden enorme hotels. Ik had ze nog niet zo hoog gezien. Leuke winkel straatjes, barretjes en een ongelofelijk mooi, wit en groot strand. Waar wij natuurlijk even lekkah gebruikt van hebben gemaakt. En de golven waren roeg. Ook hebben we een potje gebowld, maar daar gaan we niet dieper op in hehe. Het was iig een erg mooi daggie hoor!

Een andere dag gingen we naar de Currumbin Rockpool. Dit was een zwemplaats met een natuurlijke glijbaan. Het zag er geweldig uit. En ofcourse zijn Roelof en ik er een paar keer van af gegaan hehe. We zijn nog uit eten gegaan met de familie van Dam, hebben een privé concert van John gehad met zijn gitaar en zijn eigen geschreven songs. Heel vet! En de dag voordat we begonnen aan onze 10 daagse trip hebben we bij Kira (ook een dochter van Teresa en John) en haar vriend Raylee gegeten. Daar hebben we onze laatste top avond gehad in Brisbane. Wij bedanken hun allemaal voor de gastvrijheid en de leuke dagen.

The 10 days trip from Brisbane to Cairns

De trip begon vanaf het hoofdstation in Brisbane. Kira en Raylee hebben ons naar het station gebracht en hebben er voor gezorgd dat we mooi optijd waren. Om twaalf uur vertrok onze bus richting the Rainbow beach. Denk dat het een busreisje van vijf uurtjes was. We sliepen in een backpackers kamp. Er waren alleen maar kamers met zes of acht bedden. Deze ervaring was nieuw voor ons. Zoveel mensen van onze leeftijd op één plek met dezelfde planning als wij. Ik vind het mooi! De eerste avond zijn we mooi vroeg op gegaan, want de volgende ochtend gingen we dolfijnen voeren hehe. Dat was ook bijzonder. Zie foto's! Later op de dag hebben we uitleg gehad wat we op Frazer Island konden verwachten en werden we in groepen verdeeld. Onze bazen groep ontmoet. Group 6 it is!! We waren intotaal met z'n achten. Twee Norway guys, een Engels stelletje, twee Duitse jongens en Roelof en ik. Niceyyy!

De volgende dag gingen we op pad. Met twaalf dikke 4x4 auto's en in elke auto 8 personen gingen we richting de veerboot die ons naar Frazer Island bracht. Laat de oudste met de meeste ervaring maar eerst rijden ?? jaja dat was ikke. Ben nooit de oudste... mrja toe maar. Het was ongeveer 15 min naar de veerboot en 10 minuutjes met veerboot naar Frazer Island. Toen we er eenmaal waren was het echt helemaal geweldig! Over het strand heen broezn, muziekje aan, gezelligheid in de auto, de oceaan naast ons en af en toe zagen we een Dingo voorbij komen. Dit is een verwilderde hond soort dat leeft in Australië. Deze dag zijn we naar het Lake McKenzie geweest. Het zag er bijzonder mooi uit daar. Wit strand, super helder water en de omgeving was ook niceyyy. Het water had ook nog een heull aangenaam temperatuurtje. Ik vind het mooi!

In de avond gingen we als groep eten koken. Lekkah bamiii!! Daarna de avond afgesloten met drankjes bij het kampvuur, gezelligheid, goeie gesprekken hehe en als je naar boven keek zag je de sterren aan de hemel. Ken nait beter.

De tweede dag gingen we weer vroeg op. Totaal niet geslapen, omdat we op de grond sliepen, zonder kussen en het ook nog eens snikheet was in de tent.. en meneertje Roelof Cornelis sikkens die lag lekker te ronken als een oude vrachtwagen zijn ogen waren gesloten!!.. nja toe maar. Vroeg op dus.

Na het ontbijt gingen we weer mooi eem broezn. We gingen eerst naar een roestende scheepswrak. Het Maheno-scheepswrak, is één van de bezienswaardigheden op Fraser Island. Het spoelde in 1935 aan op het strand en werd in de Tweede Wereldoorlog gebruikt voor oefenbombardementen van de RAAF. Toen we die hadden bezichtigd reden we naar de Champagne Pools. Zie foto's! En ook nog naar een hoge klif gegaan waar we super mooi uitzicht hadden. Je zag ontelbaar golven. Ik heb iig er even goed voor gezeten en erg genoten.

In de avond natuuurlijk weer samen koken. Dit keer gebakken aardappelen, een lekker stukje beef met salade. Uiteraard ging het kampvuur ook weer aan. Dit keer niet alleen gezelligheid, goeie gesprekken en de sterren, maar ook een optreden van één van onze kampleiders met zijn gitaar. Klonk ook nog erg goed ook potverdikke. Moooiii! Oja en die andere kampleider die wilde ook wat aandacht en kwam met een zweep aan zetten dat hele harde geluiden kon maken.. beetje vreemd en apart verhaal. Ja.. Ik keek er ook raar van op en ik was zeker niet de enige. Nja toe maar. En door.

Laatste dag alweer aangebroken.. beter geslapen ? op de weg terug naar de bewoonde wereld zijn we naar een gave plek geweest. Het leek net een woestijn. Alleen maar zand. Zand zand zand. En helemaal achteraan, onder aan een heuvel, lag een leuk meertje waar we in konden zwemmen. Ook super mooi. Ik vind alles mooi ? helaas was dit onze laatste activiteit. Jordimans heeft toen iedereen weer veilig terug gebracht in die dikke 4x4 auto. We hebben super erg genoten van deze trip. We hadden een toffe groep en hadden niet beter kunnen wensen. Veel gelachen, veel genoten, weer veel leuke dingen gezien en veel plezier gemaakt. Super!

Het ene avontuur afgelopen en de volgende begon alweer. Wat een straf zeg.. dezelfde dag dat we weer in Rainbow beach waren aangekomen en afscheid genomen van onze groep (group 6!!) stapten we in de bus naar Airlie beach. Ritje van achtien uur ? lekkahh

Hier hebben wij een zeilboot trip gedaan. Weer hadden weer een leuke groep met dit keer veel Nederlanders. Met ieder zijn of haar eigen reisverhalen en komende reisplannen. Maar deze dagen eem samen doorbrengen op de zeilboot. Ik vind het mooi. Daar gingen we dan. Met intotaal 34 mensen de oceaan op. We gingen na ongeveer anderhalf uur tot twee uur aanleggen voor onze eerste snorkelsessie. Mooi pakje aan, snorkel+bril en flippers aan, camera van Sanno bij de hand en Whoopwhoop. Nog geen 1 min in het water en schrok me kapot. Dikke vette vis mejunggg. Voor mij was het de eerste keer echt snorkelen. Ik wist niet wat ik zag. Jammer genoeg kan ik de filmpjes nu niet met jullie delen. Het was zooo tof. Ik zwom tussen de honderden kleine, grote, mooie, vreemde, kleurrijke vissen. Een schildpad gezien die lekker eem zat te smikkelen aan een jellyfish. Terwijl we met tien man toe zaten te kijken. Boeide hem helemaal niks. Echt geweldig. Kon niet wachten tot de volgende snorkelsessie.


Iedereen zwaar uitgeput door het snorkelen. Daar hadden ze op bootje rekening mee gehouden. Volgens mij hadden onze groepsleiders naast dit baantje een baan als chefkok in een vijf sterren restaurant, want die hebben toch een potje lekker eten gemaakt deze dagen. Ik hou er van hoor. Aan het einde van de avond deed onze kapiteino een soort vel blauw licht aan. Aan de achterkant van de boot. Dit licht trok haaien aan. Kleine baby haaien. Super bizar!! Op het moment dat Roelof en ik naast elkaar zaten, op een trappetje, lekker chillen, haaien bekijken hoe ze rondjes zaten te zwemmen, dacht ik bij mezelf.. ik heb nu toch wel echt een vakantie gevoel. Meneer is gewoon lekker aan het genieten! ? de avond zo afgesloten.

Next day Whitesunday Island! Ongelofelijk mooi!! Als je dit eiland in Google in typt zie je hoe mooi het is. Bizar gewoon. We hebben daar duizenden kleine krabbetjes gezien, veel stingrays en een Lemonshark. En het strand was ook echt geweldig. Deze dag ook nog twee keer gesnorkeld. De eerste keer in Butterfly bay en de tweede keer Black Island. Ja wat moet ik hier van zeggen.. lekker rond drijven, genieten, visjes kijken, af en toe een hap zout water naar binnen mrjah dat heb je er voor over. Mooi mooi mooi. En weer lekker eten hehe. Zo blij als een ei zegmaar.

Day 68, onze laatste dag op zeilbootje. In de ochtend voor de laatste keer een uurtje gesnorkeld. Toen de kapitein iedereen aan boord had gingen we terug aan wal. Was nie zo lekker weertje nie.. poncho aan en gaan met die banaan. In de avond nog gezellig gegeten en een afterparty gehad met onze zeilboot groep. We kijken terug naar een geweldige 10 days trip. Geen moment spijt gehad dat we deze trip hebben geboekt. Super ervaring! Oost kust van Australië, it was amazing!

Dag 69 was onze laatste dagje alweer in Airlie beach. Beetje jammer. Maar het gaat zoals het gaat. Om 20:40 uur vertrok onze bus richting Cairns. Lekker de hele nacht rijden hehe. Tripje van negen uur. En deze dagen is het helaas alleen maar regen.. je kan niet alles hebben he!

Helaas is Roelof vandaag weer richting het koude Nederland gegaan. Dit vanwege zijn studie. Deze keuze was niet makkelijk voor hem. Maar wat moet dat moet. Zet hem op kerel!!

Dat betekent dat ik solo verder ga. Ik heb de keuze gemaakt om een nieuwe start te maken. Daarom een vliegticket naar het mooie Bali geboekt. Hier vlieg ik dan ook al morgen naar toe en ga vier nachten in Kuta verblijven. Ben iig heel erg benieuwd hoe alles gaat verlopen. Eén ding is zeker. Ik ga van elk moment genieten. Zo vrij als een vogel!

We zien elkaar in Indonesië!

Week 7/8

Reismeemensen, goidag!

Begin deze week hebben wij afscheid genomen van de fam de Vries. Wij bedanken hun nogmaals voor de super leuke en gezellige dagen bij hun thuis. We hebben alle spullen weer moeten inpakken en ons klaar gemaakt voor Tasmanië, waar we familie van Roelof gaan bezoeken.

Onze vliegtuig vertrok 5 januari om 06:05 uur vanuit Wellington naar Melbourne. T was daarom vroug pis'n. Roeland heeft ons midden in de nacht naar het vliegveld gebracht met kopje koffie voor onderweg. Super! We waren er mooi op tijd en daar gingen we dan, met vliegtuig naar Melbourne. Maar niet voor lang... Na ongeveer drie kwartier onderweg te zijn kregen we een melding dat er iets mis was ergens in het vliegtuig.. daarom konden we niet verder vliegen en moest onze piloot het toestel weer omdraaien en laten landen in Wellington. Vind ik niet mooi!

Omdat het toestel pech had hadden wij super veel meer pech. Want hierdoor hebben wij de volgende vlucht vanuit Melbourne naar Tasmanië gemist, deze werd helaas niet vergoed omdat het een andere vliegmaatschappij is en hebben we een nieuwe vlucht moeten boeken. Ook moesten we vanaf Wellington eerst helemaal naar Christchurch (zuidereiland NZ), vanaf daar naar Melbourne en toen nog een drie uur wachten op het vliegtuig dat naar Hobart International Airport vloog. Al met al een reis van achttien uur. Dus dikke acht uur vertraging.. nja, dat is iig beter dan helemaal niet aankomen! Altijd blijven lachen jaaaa

Uiteindelijk aangekomen in Tasmanië, stonden Dorety en Heino ons al op te wachten bij de bagage afhaal plek. Een half uurtje in de auto en waren al bij hun thuis. We kregen allebei een dikke kamer met een dik bed aangewezen. Ik vind het mooi! We hebben hier een hele boven verdieping voor ons zelf, met sauna hehe. Dikke luxe!

Persoonlijk vind ik het hier een super tijd. Heerlijk rustig en kalm. Geen gekke dingen zoals heel lang reizen, tentjes in en uitpakken en verzinnen waar we heen moeten etc. Gewoon lekker relax. Genieten van het weer en de vrijheid, verwend worden met de heerlijke ontbijtes van Dorety en de ritjes met auto door Hobart, Kingston, Sandy bay en de bergen met onze privé gids Heino. Heino weet van alles wel iets en heeft over alles wel iets te vertellen. Echt super fijne mensen zijn het. We worden hier dus eem goed verwend misschien zelfs wat te verwend hehe.

We hebben dus heel wat gezien. De Boronio en Sandy beaches, mount Nelson en Mount Wellington (ook wel mount Kunanyi genoemd), een wijn proeverij, de Mona museum, heel wat Walibees gespot en bijna elke ochtend een wandeling gemaakt over het Kingstonbeach. Dit deden we samen met Heino, Dorety en hun hondje Otto. Hun standaard ritueel.

Vandaag hebben we eem lekker een wandeling gemaakt over de markt in Hobart met zonnetje er bij. Lekker vakantie gevoeltje hoor. Is toch moooiiiii

Het was vandaag ook alweer onze laatste dag hier op Tasmanië, jammer genoeg.. Time flies if you having fun! Wij gaan ons klaarmaken om weer aan het werk te gaan. Lang geleden zeg.. geen idee meer hoe dat voelt

We vliegen morgen vroeg naar Melbourne, gaan daar dan een hostel zoeken, de stad verkennen en dan ook op zoek naar een job. Ben heel benieuwd waar wij morgen terecht komen. Maar we zijn iig goed uitgerust en klaar voor een nieuw avontuur!

Dat was het voor nu weer. Ik ga voor de laatste keer nog even de sauna in, we zien elkaar over een paar dagen weer ciaooo

Aangekomen in Melbourne. We waren er mooi op tijd, want we vlogen al om 08:00 uur richting Melbourne. Wat een stad met ongelofelijk hoge gebouwen. Direct maar een hostel opgezocht vlakbij het station midden in het centrum van Melbourne. Het was super druk hostel waar mensen om 10:00 uur al of nogsteeds lekker wappie rond liepen. Nja toe maar, daar één nachtje geboekt. We konden daar onze tassen dumpen en toen zijn wij de stad in gegaan om de boel te verkennen. Super mooi! Overal straat artiesten te vinden. We zagen een gitarist, een drummer met mondharmonica, een jongen die lekker zat te rocken en nog wat andere straat artiesten. Ik vind het mooi! Daarna nog een biertje gedaan op een soort platform op het water met mooi uitzichtje

Dag 55 werden we wakker en hebben wij ons plan wat gewijzigd. We pakten onze spullen in, stapten ons hostel uit en besloten we dat we naar Brisbane gingen. Roelof eem smsje naar familie van Dam en we hadden een slaapplek voor de komende dagen. Nicey! Ons plan was om vanaf daar een tien daagse trip te doen. Die hebben we daar dan ook geboekt. De 10 days trip from Brisbane to Cairns. Deze reis gaat langs Rainbow beach, Frazer Island en Whitsunday Island. Typ dat maar even in via Google en dan weet je precies wat voor zware trip wij gaan ondernemen.. poehh dat worden zware tien dagen!

Jullie horen van ons over een paar dagen!

Week 6

Goedenavond reismeemensen!

Na de kerstdagen hebben we onze spullen weer ingepakt en ons klaargemaakt voor de laatste paar dagen rond reizen door het mooie Nieuw Zeeland. We hebben drie nachten een backpackers cabine geboekt in Rotorua, op een camping. Het was wat wisselvallig met het weer en daarom de keuze gemaakt om niet in een tentje te slapen, die ook niet helemaal meer water dicht is hehe. Een cabine was ook maar $5,- meer per nacht. Omgerekend zo'n €3,-. Nou perfecto! In zo'n cabine konden zes mensen slapen, maar we hadden hem weer drie dagen helemaal voor ons zelf.

Toen we in Rotorua aankwamen viel het ons op dat er langs de wegen allemaal rook uit de grond kwam en dat het in heel Rotorua heel erg ruikt naar zwavel.

Dat rook langs de weg zijn hete bronnen, ook wel geisers genoemd. Dit zijn heetwaterbronnen of modderpools die zo heet zijn dat je het ziet borrelen. Dit komt doordat Rotorua een vulkanisch gebied is en daardoor heel veel aardwarmte heeft.

Van die geisers kwam dus een hele sterke geur van af dat overal te ruiken was. Wij konden er maar niet aan wennen.

Toen we alles een beetje gereed hadden gingen we eem kiekje doen in de stad Rotorua. Daar lekkere sushi gegeten en daarna een Irish pub in gegaan om een lekker biertje te nuttigen. Aan de bar raakten we in gesprek met Siebren. Een fries dat in zijn eentje door NZ aan het reizen is. Roelof en Siebren hadden iets gemeen. Ze werken beide in een kaasfabriek? goeie kerel was dat. De grunningers en de frois hebben die hele avond nog lekker veel biertjes gedronken aan de bar. Ik vind het mooi!

Dag 38 zijn we naar the living Maori village in Whakarewarewa geweest. Dit is een dorp waar de Maori mensen nog echt wonen. Het begon met een tour van een uur. Onze guide vertelde ons hoe hun cultuur vroeger leefden. Hoe ze vroeger en nogsteeds gebruikt maakten van de heetwaterbronnen, die soms warmer zijn dan 200° graden Celsius, welke bronnen ze als baden gebruiken en hoe de westerse cultuur de Maori cultuur behandeld heeft vroeger en nog bulten veul andere dingen. Ook hebben we gezien dat een groep Maori mensen de haka deden met hun grote ogen en tong uit de mond om zo hun vijanden te imponeren. Persoonlijk vond ik dit super mooi en bijzonder om dit een keer van dichtbij mee te maken en te zien. Toch iets wat je moet doen als je in NZ bent!

De dag daarna was het nait zo best weer in de ochtend/begin van de middag. Van Roeland hadden wij als tip gekregen dat we, als het niet zo mooi weer was en het een regenachtig dag was, de Kerosene Creek op moesten gaan zoeken. Dit hebben dan ook gedaan en zeker geen spijt van gehad. Wat was dat bijzonder. We kwamen aan bij het beekje en zagen dat meer mensen dezelfde planning hadden als ons haha. Ik denk dat er wel vijftig mensen waren. Maar dat bederfde de pret zeker niet. Het zag er ongelofelijk mooi uit met een kleine waterval en super sterke stroming en toen ik het water in liep klom, want je moest echt naar beneden klimmen, was het net alsof je in een warm bad ging. Zo warm! Het was echt bijzonder en zeker een aanrader om daar eens heen te gaan als je ooit in NZ bent.

Day 39

Omdat we in de hoofdstad Wellington het nieuwe jaar in wilden gaan gingen we rustig die kant weer op rijden. We reden via Napier. Dit ligt in het oosten van het Noordereiland. Hier waren we ook nog niet geweest. Dus doar maar eem kijken ja. Bij aankomst fish and chips ofcourse en tijdens de fish and chips een camping opgezocht waar we onze tentjes voor de laatste keer gingen opzetten. Het was deze dag super warm en mooi weer, dus kon mooi jaaa.

Het werd een camping in Hastings. Dit is een dorpje ongeveer 20 minuten rijden vanaf Napier. We hebben niet heel veel bijzonders gedaan. Na onze tentjes op te hebben gezet zijn we wezen zwemmen en daarna een sportpub opgezocht om de UFC live te volgen.

De laatste dag van 2018 zijn we dus naar Wellington gegaan. Een hostel geboekt voor twee nachten met een perfecte locatie midden in het centrum van Wellington. We waren er mooi op tijd. Konden nog even uitrusten van onze auto trip van vier uur lang en toen zijn we op pad gegaan. Richting de boulevard en het muziek! We hebben daar vanaf 15uur op het terras gezeten, biertjes gedronken, nieuwe mensen ontmoet en ook twee bekenden tegen gekomen waar we via de Airbnb hebben overnacht. Al met al, we hebben het super erg naar onze zin gehad en zijn spetterend het nieuwe jaar in gegaan met leuke mensen om ons heen, vuurwerk gezien en met een paar drankjes er bij en onze droom is uitgekomen. Het nieuwe jaar ingegaan met jawel, een korte broek. Keer wat anders

Morgen gaan we nog even op pad met de fam. De Vries naar Napier om daar te genieten van het mooie weer, de wijngaarden, de natuur en ook een grote kans dat we daar nog even een plonsje gaan doen in de oceaan!

Wij wensen iedereen nog een gelukkig nieuw jaar en we zien elkaar weer als wij op Tasmanië zijn. Onze vliegtuig die vertrekt op 5 januari om 06:00, voor jullie 4 januari om 18:00, vanaf Wellington naar Melbourne en dan van Melbourne naar het Hobart International Airport.

Groeten uit Palmerston North!

Week 5

Reismeemensen, Roelof en ik zijn na onze geweldige ervaring in Coromondel naar Paihia gereden. Dit is een klein dorpje in the Bay of Islands. Het gebied met een 16km lange baai bijna helemaal boven aan van het Noordereiland. Het was weer een reis van 8 uur inclusief een uur file in Auckland, maaar natuurlijk was het weer de moeite waard.

In Paihia sliepen wij in onze tentjes voor twee nachten. Prima plekje. Het leek net dat we onze tentjes in de dierentuin op hadden gezet. Een orkest van vogel geluiden. De hele dag door. Zo veel verschillende vogels met zulke harde geluiden. Toch anders dan anders. Ik vind het mooi!!

Na een nachtje slapen waren we weer topfit. We zijn toen naar Urupukapuka gegaan. Dit is een onbewoond eiland met, als je op het puntje van de berg staat, ongelofelijk mooi uitzicht, relaxte sfeer en vele super mooie stranden, waar je eem lekker kan genieten. Dat hebben we dan ook maar eem gedaan jaaa. Omdat het kan! In Paihia hebben we een paar snorkels gehuurd en toen op de boot gestapt. Tochtje duurde 45 minuten. In het begin was ik nog beetje sceptisch over het weer en sputterde het wat, maar toen we er eenmaal waren begon het zonnetje er toch mooi door te komen hehe Lekkah!

Het was dan ook genieten geblazen. Wel zijn we heel snel met snorkelen gestopt, want er was helaas niet veel te zien langs de stranden waar wij zijn geweest. En Roelof die was zijn snorkel kwijt geraakt.. vraag me niet hoe er lagen van die zitzakken op het strand waar je zo heerlijk chillllll in kan liggen. Daar zijn we in geploft en niet weer uitgekomen tot dat de boot ons weer kwam ophalen, een paar uur later. Geen zorgen, geen gehaast en geen tijd. Genieten geblazen!

Dag 31, alweer een maand van huus. Het reizen wordt toch een beetje normaal. Je mist bepaalde dingen wel heel erg, zoals mien laiverd loveyou. En de rest natuurlijk ook hehe, maar de andere kant we zijn hier maar één keer en dan wil je zo veel mogelijk zien en ben je heel benieuwd wat je nog allemaal tegen gaat komen, want we zijn nog maar op 1/6e deel van onze reis. Whoopwhoop. Oke en door.

Dag 31 hebben we de tentjes ingepakt en zijn we weer naar het zuiden gereden, richting Palmerston North waar we met de vrienden van mamsie en Jelle kerst gaan vieren! Omdat het nog 10 uur rijden was vanaf Paihia gingen we het in twee keer rijden. Wij kwamen na ongeveer 5 uur rijden op een splitsing van twee plaatsen. We konden naar Raglan, een klein plaatsje waar je goed kan surfen en heel touristisch is of naar Hamilton, wat een grotere plaats is en iets minder touristisch, maar meer barren en restaurantjes. We hebben de keuze gemaakt om naar Hamilton te rijden. En toen ook maar een hostel geboekt.

Het was een backpackers hostel. Echt wel een goed plekje. Goede locatie in Hamilton, kamer met goeie bedden en prima gezamelijke ruimte met keuken en alles er bij. Zelfs een ontbijt voor de volgende dag. Het was helaas geen ontbijt zoals bij het van der valk hotel. Lekker simpel een geroosters broodje met wat jam er op hehe. Maar wel leuk om wat andere mensen te spreken die ook reizen of op vakantie zijn hier in Nieuw Zeeland.

De tweede dag in Hamilton was the sunnn weer met ons en dachten wij, een perfect dagje om eem naar Hamilton Zoo te gaan. Daar even paar uurtjes rond gehuppeld. Lachen toch. Daarna zijn we nog naar Hobbitton gegaan. Dit is de woonplaats van de Hobbits uit de film Lord of the rings. Hier kregen wij een tour en konden wat rond lopen. Toen we terug waren hadden we dikke vette trek. Gelukkig zaten er genoeg koraanse restaurants in onze straat van ons hostel, dus daar ook meer eem wezen kieken met dikke bbq en onbeperkt eten ik hou er van hoor potverdikke.

Jup, next day was weer reisdag. Maar nogsteeds is het geen straf om 5 uur in de auto te zitten. We blijven genieten van de bergen, wegen, vulkanische gebieden, de dessert road en ga zo maar door. Niceyyy!

Weer gearriveerd bij de fam. De Vries. Daar hebben we weer super dagen gehad. Lekker bijgekomen. Ook konden we weer eem sportschooltje in, heerlijk was dat. De kerstdagen daar dus gevierd. Een kerstontbijt zoals we dat thuis ook altijd doen, met gezelligheid en lekker (veel) eten. Voor in de avond had iedereen wat gemaakt. We hadden een perfect klaargemaakte lamsvleesbout, poeh! Een lekkere salade, kip en nog veel meer lekkernij. Roelof en ik hadden onze zelf gevangen en gefileerde vis dat wij zeven dagen lang, speciaal voor kerst, goed bevroren hebben gehouden, klaargemaakt met kruiden uit tuintje van Roeland en Nathalie. Niemand hoeft zich iig zorgen te maken dat wij hier verhongeren

Het was een goede en geslaagde kerst aan (voor jullie) de andere kant van de wereld!

Dit was het dan voor week 5.